معین‌الدین علی بن جلال‌الدین محمد معلم یزدیمعینالدین علی بن جلال‌الدین محمد معلم یزدی، از مورخان و ادبای قرن هشتم هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمعینالدّین علی معلّم بن جلال‌الدّین محمّد یزدی، از مورخان و ادبای قرن هشتم هجری در اصفهان بوده است. وی از شاگردان قاضی عضدالدّین ایجی است. در ۷۴۵ق در کرمان و در ۷۵۸ق در اصفهان بوده و کتاب «مواهب الهی» را شروع نموده و در ۷۸۹ق فوت شده است. ۲ - آثار و تالیفاتکتاب «مواهب الهی» در تاریخ آل مظفر است و تا سال ۷۶۸ق را شامل می‌شود. «اساس السلطنه»، «ترجمه رشف النصائح الایمانیّه» و «نزهه السرور» هم از تالیفات اوست. [۱]
جعفری، جعفر بن محمد، تاریخ یزد، ص۲۳۶.
وی گرچه اصفهانی نیست ولکن چون شروع کتابش در اصفهان شده و چندین مرتبه به اصفهان به عنوان ماموریّت و یا همراه با امیر مبارزالدّین آل مظفر بدین شهر آمده، نامش ذکر شد. علاوه بر ادب و تاریخ، در تمامی علوم زمان خود اعم از عقلی و نقلی مهارت داشته است. ۳ - وفاتمعینالدّین در محلّه اهرستان یزد مسجدی ساخت و پس از وفات در آن مسجد مدفون شد. در نظم و نثر ماهر بود. این بیت از اشعار اوست: "خون می‌چکدم به جای آب از دیده ••• کار من و دل هست خراب از دیده" "برخیز و بیا که تا تو رفتی رفته است ••• رنگ از رخ و صبر از دل و خواب از دیده". [۲]
نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر، ص۱۸۴-۱۸۵.
[۳]
مصاحب، غلامحسین، دائره المعارف فارسی، ج۲، بخش دوم، ص۲۸۱۲.
[۴]
اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۶، ص۳۵۳۶.
[۵]
داغستانی، واله، تذکره ریاض الشعراء، ج۴، ص۲۰۴۳.
۴ - پانویس
۵ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۶۱. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده هشتم(قمری) | مورخان ایران
|